آدمی ذاتی آغشته با هنر دارد، گاهی هنری را رو میکند که برای دیگران نشئه آور است!
پسری هستم که از فرآیند به مردانگی رسیدنتنها همخوابی با یک پریچهر را کم دارم! و عمرم لابه لای کتاب سوخت!
بیش از بیست، دومِ خرداد، از خنده های خفه ام میگذرد و به تازه فهمیده ام هیچ هنری ندارم، هیچ هنرِ نشئه آوری، چرا که تنها آدمی مستوجب این موهبت هاست!